Όλο και περισσότεροι γονείς παραπονιούνται ότι τα παιδιά τους δεν τους ακούνε. Έχετε αναρωτηθεί γιατί; Μήπως τα παιδιά μας δε μας ακούνε, γιατί απλά δεν τα ακούμε εμείς;
Τα γεγονότα των τελευταίων ημερών που αποκαλύπτουν όλο και πιο τραγικές οικογενειακές ιστορίες , μας προκαλούν να σκεφτούμε πως ο ρόλος του γονέα είναι πιο σημαντικός και επιτακτικά πιο υπεύθυνος από ποτέ. Η βία των ανηλίκων έχει φτάσει σε απίστευτα επίπεδα, η κακοποίηση των παιδιών και των εφήβων επίσης, οι καταχρήσεις σε αλκοόλ των εφήβων και των νέων, όπως και η απίστευτη αύξηση των ναρκωτικών ουσιών, έχουν ξεπεράσει κάθε όριο.
Πολλές φορές τα παιδιά μας είναι ανήσυχα, άλλοτε τρέχουν στο σπίτι σαν να μην υπάρχει αύριο, άλλες φορές αρνούνται να φάνε ή να κοιμηθούν στην ώρα τους, άλλες φορές δεν ξεκολλάνε από το τάμπλετ ή δε θέλουν να κάνουν μπάνιο κι άλλες φορές απλά αντιδρούν.
Μαμά, Μαμά, που είσαι; Φοβάμαι! Φοβάμαι γιατί νιώθω μόνος μου. Εσύ είσαι απορροφημένη στις σκέψεις σου, στα προβλήματά σου ή… στο κινητό σου! Εγώ είμαι δίπλα σου και δε με βλέπεις… παίζω μόνος μου, βλέπω τηλεόραση μόνος μου, σκέφτομαι μόνος μου…
