Πολλές φορές οι άνθρωποι αναρωτιούνται, γιατί δεν είναι ευχαριστημένοι και γιατί δε νιώθουν ευτυχία για όσα έχουν καταφέρει. Ο άνθρωπος, όταν δεν έχει βρει τον εαυτό του, δεν μπορεί να αισθανθεί ικανοποιημένος και δεν μπορεί να βρει το σκοπό της ζωής του.
Οι τελευταίες μέρες με τα βουνά να φλέγονται γύρω μας είναι δραματικές. Πόσο ακόμα ο άνθρωπος θα καταστρέφει το περιβάλλον γύρω του; Πόσο θα αγνοεί το γεγονός ότι το δάσος και ο ίδιος έχουν την ίδια αξία στον κόσμο αυτό;
Πολλά ακούγονται τις τελευταίες μέρες για την ευθύνη του ανθρώπου, της κοινωνίας και της πολιτείας… Ας δούμε τα πράγματα από διαφορετική οπτική γωνία και να μιλήσουμε για την ανοχή. Πόσοι ξέρετε τι σημαίνει ανοχή; Πόσοι ξέρετε πως, παρόλο που η κοινωνία και η οικογένεια έχει μάθει τους ανθρώπους «να ανέχονται», η ανοχή έχει καταστροφικές επιπτώσεις στη ζωή μας, αλλά και στην κοινωνία;
Η τελευταία εβδομάδα ήταν πολύ τραγική με το δυστύχημα στα Τέμπη, πράγμα που τρομοκράτησε τους γονείς, θύμωσε τους νέους και εύχομαι να προβλημάτισε την κοινωνία. Το τραγικό αποτέλεσμα είχε δυστυχώς μακροχρόνιες αιτίες… Ποιος όμως ήθελε να τις δει;
Η μετά covid εποχή έφερε στο προσκήνιο πολλά από τα θέματα που αφορούν τις διαπροσωπικές σχέσεις. Ένα τεράστιο πρόβλημα που αναδύθηκε ήταν αυτό της φιλίας.Το συναίσθημα που πλανάται αυτόν τον καιρό είναι η μοναξιά. Άνθρωποι μόνοι, μικροί και μεγάλοι, αγόρια και κορίτσια, άνδρες και γυναίκες κάθε ηλικίας. Πολλοί παραπονιούνται για το πόσο άλλαξε ο κόσμος και πολλοί σιωπηλά υποφέρουν.
