CoachingcovidΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΕΦΗΒΕΙΑΥγείαΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑCovid & τηλεκπαίδευση

10 Μαρτίου 2021
article_6

Τι μας συμβαίνει;

Οδεύουμε στον τέταρτο μήνα τηλεκπαίδευσης των μαθητών όλων των βαθμίδων. Η χρήση της τηλεκπαίδευσης σε καιρό πανδημίας Covid-19 είναι ένα πρωτοφανές φαινόμενο και όπως φαίνεται αυτή μπορεί να αποτελεί μονόδρομο. Πρέπει να παραδεχτούμε πως η δυνατότητα της νέας τεχνολογίας και για εκπαιδευτικούς λόγους, ιδιαίτρα στη συγκεκριμένη περίοδο, αποτελεί σημαντικό επίτευγμα.

Τα οφέλη είναι πολλά, αλλά πολλά είναι τα προβλήματα που αναδύθηκαν από τη διεξαγωγή της τηλεκπαίδευσης τόσο για τους  μικρούς και έφηβους μαθητές όσο και για τους εκπαιδευτικούς και για τους γονείς.

 

Τηλε-εκπαίδευση και παιδιά

Τα παιδιά του νηπιαγωγείου και του δημοτικού προσπαθούν να προσαρμοστούν στη διαδικτυακή τάξη και να αποδώσουν. Τους λείπει η επαφή με το δάσκαλο, η αλληλεπίδραση με τα άλλα παιδιά, το τρέξιμο ή το παιχνίδι με τους φίλους.

Η επίδραση της τηλεκπαίδευσης είναι τεράστια αφού δε βιώνουν την αναγνώριση του δασκάλου με το σήκωμα του χεριού, δεν μπορούν να αστειευτούν, να πειράξουν το συμμαθητή τους…

Οι δάσκαλοι κάνουν υπεράνθρωπες προσπάθειες να οργανώσουν την τάξη και το υλικό τους, ώστε να μπορέσουν να επιτευχθούν οι διδακτικοί στόχοι, δηλαδή να μάθουν τα παιδιά.

Αγχώνονται για τον τρόπο διεξαγωγής του μαθήματος αλλά και για την «πειθαρχία» της τάξης.

 

Οι έφηβοι  μπροστά στην οθόνη για να «πάνε σχολείο»

Οι έφηβοι είναι καλοί γνώστες της τεχνολογίας (κινητά, smartphones, tablets κ.ά.) και μπορούν να τη χρησιμοποιούν όχι μόνο για το σχολείο και το διάβασμά τους, αλλά και για την ενημέρωσή τους ,την επικοινωνία τους με τους φίλους τους, την ψυχαγωγία τους.

 

Υπάρχει ιεράρχηση στις τηλε-δραστηριότητες του εφήβου;

Το μεγάλο πρόβλημα που έχει προκύψει είναι η αποστασιοποίηση του εφήβου από τη μαθησιακή διαδικασία του σχολείου όταν οι κάμερες είναι κλειστές και είναι «υποχρεωμένος» να βλέπει το «τίποτα».

Ο έφηβος αισθάνεται εγκλωβισμένος είτε γιατί αντιλαμβάνεται ότι δεν υπάρχει η κατάλληλη για την περίσταση διδασκαλία, με αποτέλεσμα ο έφηβος μαθητής πολλές φορές να «υπομένει» και στο τέλος να αποστασιοποιείται, δημιουργώντας τεράστια κενά στα μαθήματά του, που πιθανώς χωρίς βοήθεια να είναι αδύνατον να αναπληρωθούν.

Βέβαια, υπάρχουν οι περισσότεροι εκπαιδευτικοί  κάνουν ηρωικές προσπάθειες για την καλύτερη διεξαγωγή του μαθήματός τους

Πώς αντιμετωπίζουν οι γονείς την τηλεκπαίδευση των παιδιών τους;

Όσοι γονείς ήταν στην προ Covid-19 εποχή παρεμβατικοί, συνεχίζουν να είναι. Όσοι ήταν αποστασιοποιημένοι,κι αυτοί συνεχίζουν να είναι.

Υπάρχουν όμως και οι γονείς που ενδιαφέρονται για την ψυχολογία των παιδιών τους αλλά και τις επιδόσεις τους στο σχολείο, γιατί γνωρίζουν ότι κάποια στιγμή θα έρθει η μετά-Covid εποχή και επιθυμούν τα παιδιά τους να ακολουθήσουν έτοιμα τη ροή της ζωής, χωρίς να έχουν «κενά».

Υπάρχει διάχυτη μια ανησυχία για τη διαχείριση της εκπαίδευσης των μαθητών και μια αβεβαιότητα για το μέλλον.

 

Υπάρχουν λύσεις;

Για τους μικρούς μαθητές

  • Είναι απαραίτητο να υπάρχει σταθερό πρόγραμμα φαγητού, ύπνου, προσωπικής φροντίδας και βόλτας έξω από το σπίτι.
  • Χρειάζεται ο μαθητής τη στήριξη του γονέα, πράγμα που μπορεί να γίνει με την επίβλεψη του παιδιού σχετικά με τα μαθήματά του
  • Είναι αναγκαίο να γνωρίζει ότι είναι υποχρεωμένο να διαβάζει κανονικά τα μαθήματα σύμφωνα με το σχολικό πρόγραμμά του.
  • Είναι ωφέλιμο γι’ αυτόν να συνειδητοποιήσει ότι αυτή η κατάσταση του εγκλεισμού δεν αλλάζει και οφείλουμε όλοι μαζί να βρούμε διεξόδους.

 

Για τους έφηβους

  • Έχουν μεγαλύτερη ανάγκη το πρόγραμμα!
  • Να θέσουν συγκεκριμένους στόχους για το κάθε μάθημα και να σκέφτονται ότι η μετά Covid-19 εποχή μπορεί να τους βρει μια ανάσα πριν τις εξετάσεις … τότε όμως θα είναι πολύ αργά!
  • Να εστιάζονται στη δράση και να μην πέφτουν σε αδράνεια! Αυτό θα τους προσφέρει το αίσθημα της προοπτικής και κατ’ επέκταση της αισιοδοξίας!
  • Χρειάζεται να αντιδρούν με ωραίο τρόπο σε περίπτωση, σε περίπτωση που νομίζουν ότι η διεξαγωγή του μαθήματος δε γίνεται ομαλά, να μην είναι ανεκτικοί σε κάθε είδους συμπεριφορά, να σέβονται τον εαυτό τους. Από την άλλη να επιβραβεύουν και να ενθαρρύνουν ηθικά τον εκπαιδευτικό που αγωνίζεται να βοηθήσει τους μαθητές του να μάθουν.

 

Για τους εκπαιδευτικούς

  • Να έχουν εκπαιδευτικοί-μαθητές τις κάμερες ανοικτές! Πώς θα υπάρχει αλληλεπίδραση και «το αίσθημα της τάξης»;
  • Να αποκτήσουν, τις απαραίτητες δεξιότητες στη χρήση του Η/Υ και να μάθουν την ύπαρξη απαραίτητων εργαλείων για τη διεξαγωγή του μαθήματός τους.
  • Να αυτομορφώνονται, ώστε να αποκτούν τη δυνατότητα να ανταπεξέρχονται σε περιόδους κρίσης, όπως αυτής που βιώνουμε.
  • Να ενθαρρύνουν ψυχολογικά τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες, οι πραγματικοί ήρωες σ’ αυτήν τη δύσκολη συνθήκη.
  • Ο δάσκαλος είναι ανάγκη να γίνει το παράδειγμα για το μαθητή!

 

Για τους γονείς

  • Να αποδέχονται την κατάσταση και να μαθαίνουν στα παιδιά να συνυπάρχουν στο σπίτι
  • Να σέβονται το παιδί την ώρα που κάνει τα μαθήματά του και να μην το ενοχλούν, ούτε να παρεμβαίνουν.
  • Να φροντίζουν να είναι σταθερό το πρόγραμμα του φαγητού, ύπνου, διαβάσματος, ξεκούρασης,
  • Να υπάρχει τακτοποιημένος χώρος
  • Να ενθαρρύνουν το παιδί να εκφράζει τα συναισθήματά του με το να εκφράζουν κι αυτοί τα δικά τους, όμως με μια θετική ματιά και με διάθεση δραστηριοποίησης και μαχητικότητας.
  • Είναι ανάγκη να βρίσκουν και οι ίδιοι οι γονείς, λίγο χρόνο ξεκούρασης και ηρεμίας σε συστηματική καθημερινή βάση, για να επανακτήσουν τα αποθέματα ψυχραιμίας, κουράγιου και υπομονής που ενδεχομένως χρειάζονται

 

Βιώνουμε μια κατάσταση εγκλεισμού που μπορεί να έχει επιπτώσεις στη ζωή και στην ψυχική υγεία όλων, αλλά μπορεί να αποβεί και ευλογία!

ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΛΟΓΗ ΜΑΣ!!!

 

Πηγή: https://enimerosi-news.gr/covid-tilekpaidefsi/