Σε πολλές συνεδρίες παραπονιούνται ότι οι άλλοι δεν τους καταλαβαίνουν, δεν αισθάνονται τις ανάγκες τους, με αποτέλεσμα αυτοί θυμώνουν, να στεναχωριούνται και άλλοτε να απελπίζονται.
Το παράπονο τους αυτό από που πηγάζει;
Γιατί οι άνθρωποι στις μέρες μας αισθάνονται ένα μόνιμο παράπονο;
Γιατί βρίσκονται σε μια ρουτίνα που τους στεναχωρεί και τους καθηλώνει;
Ο άνθρωπος από τη φύση του είναι κοινωνικό ον. Δεν μπορεί να ζήσει χωρίς ανθρώπους γύρω του και δεν μπορεί να γνωρίσει τον εαυτό του χωρίς τη συναναστροφή με άλλους ανθρώπους. Αυτό σημαίνει ότι έχουμε ένα δεδομένο που πηγάζει από τη φύση: Την έμφυτη κοινωνικότητά μας. Ο άνθρωπος δεν μπορεί να επιβιώσει στο στίβο της καθημερινότητας χωρίς ανθρώπους δίπλα του, κι ας «πιστεύει» πολλές φορές στην «αυτάρκειά» του και την «παντοδυναμία» του. Έτσι καταλήγει σε δυσλειτουργικές σχέσεις, ψυχικές διαταραχές καθώς και στην απομόνωση και τη απογοήτευση για τη ζωή.
Είναι όμως τα πράγματα όπως ο άνθρωπος τα φαντάζεται μέσα από το φακό του εγωισμού και της τεμπελιάς;
Αρχικά, ο άνθρωπος είναι ανάγκη να αναγνωρίσει ποιους έχει δίπλα του. Να συνειδητοποιήσει το ρόλο των γονιών , των αδερφών, του/της συντρόφου και των παιδιών. Να κατανοήσει το «σύστημα» που έχει δημιουργηθεί γύρω του και να σκεφτεί, αν οι σχέσεις που έχουν δημιουργηθεί μεταξύ τους είναι αυτό που θα ήθελε να είχε στη ζωή του. Να κρίνει ποιος είναι αυτός που έχει δίπλα του και τι του προσφέρει και να αναλάβει τις ευθύνες του. Πολλές φορές δε φταίνε οι άλλοι, αν εμείς αισθανόμαστε απομονωμένοι. Έμείς φταίμε που αφήσαμε τους άλλους να αποφασίζουν για μας και να μας εκμεταλλεύονται χωρίς αντιστάσεις. Αυτό μας δημιουργεί το αίσθημα της αδικίας και του θυμού, με αποτέλεσμα να θυμώνουμε, να εναντιωνόμαστε ή να σιωπάμε…
Έτσι η απόσταση μεγαλώνει, η μοναξιά γιγαντώνεται και ο χρόνος περνάει…
Το πρόβλημα μπορεί να βρει τη λύση του, αν κάνουμε ένα διάλογο με τον εαυτό μας και αντιληφθούμε το μέγεθος της ανάγκης μας για αγάπη και αποδοχή. Όταν συνειδητά έχεις ανάγκη από αγάπη ψάχνεις την αγάπη , αφού πρώτά εσύ έχεις δώσει το παράδειγμα. Δεν μπορεί ο γονέας που επικρίνει τα παιδιά του, τους μιλά άσχημα ή δε τα φροντίζει να έχει την ψευδαίσθηση ότι αυτά θα το αγαπούν, δεν μπορεί να ειρωνεύεσαι το φίλο σου και να του λες ψέματα και να θέλεις ο φίλο σου να σε αγαπήσει… δεν μπορεί να μην νοιάζεσαι για τίποτα πέρα από τον εαυτό σου και να θέλεις οι άλλοι να νοιαστούν για σένα και να σε αγαπήσουν…
Είναι καιρός να λάβουμε δράση! Είναι καιρός να κάνουμε τις επιλογές μας για το πως θέλουμε να αισθανόμαστε, ποιους ανθρώπους θέλουμε να έχουμε κοντά μας και τι είδους σχέσεις θέλουμε να βιώνουμε!
Αυτό σημαίνει πως στη ζωή μας έχουμε επιλογές. Επιλέγουμε τη ζωή που θέλουμε να κάνουμε και που ανθρώπους που θα συμβάλλουν να γίνουμε αυτό που είμαστε. Αποδεχόμαστε τον εαυτό μας και τους άλλους, για να βιώσουμε κι εμείς με τη σειρά μας την αποδοχή. Εμείς έχουμε ορίσει τις αξίες μας και βάζουμε τα όρια και τους κανόνες για να βιώσουμε αυτό που μας αξίζει. Αν πιστεύουμε για παράδειγμα στη φιλία, προσπαθούμε να γίνουμε καλοί φίλοι. Έτσι θα εισπράξουμε την εμπιστοσύνη, την αποδοχή και την εκτίμηση.
Οι αξίες είναι ένα σημαντικό κομμάτι στη ζωή του ανθρώπου. Αυτές δημιουργούν το πλαίσιο μας ποιοτικής και όμορφης ζωής. Φανταστείτε, τι ζωή θα κάναμε, αν δεν υπήρχε στη ζωή μας η αγάπη, η κατανόηση, η εκτίμηση, ο σεβασμός, η αλήθεια;
Τι μπορεί να βοηθήσει τη δημιουργία μια όμορφης και ουσιαστικής σχέση; Η επικοινωνία.
Ο άνθρωπος ξετυλίγει τον εαυτό του και τον προσφέρει μέσω της συναναστροφής στον άλλον. Έχει τη δυνατότητα να εκφράσει τη γνώμη του, αλλά και να ακούσει. Μπορεί να εκφράσει τα συναισθήματά του και να εισπράξει κατανόηση ή συμπαράσταση…Γιατί αν δεν πει αυτό που θέλει να επικοινωνήσει, ποιος θα τον ακούσει; Και τότε έρχεται η σειρά των σεναρίων του μυαλού που το γεμίζουν με αρνητικές σκέψεις και απαισιοδοξία…
Αποδεχτείτε λοιπόν την ανάγκη σας για αποδοχή και επικοινωνία! Αποφασίστε να ακούσετε με ενδιαφέρον αυτό που έχει να σας πει ο άλλος! Μιλήστε ειλικρινά, χωρίς πολλά λόγια και κολακίες! Μείνετε ο εαυτός σας και υποστηρίξτε την αυθεντικότητα σας!
…Γιατί το μυστικό δεν είναι η αγάπη, η αποδοχή και επικοινωνία με τους άλλους, αλλά η αγάπη και η επικοινωνία με τον εαυτό μας. Εκεί βρίσκεται το μυστικό μια όμορφης ζωή, γεμάτη με αγαπημένους!