Έχετε αναρωτηθεί τι σημαίνει να είμαι καλός άνθρωπος;
Καλός άνθρωπος είναι αυτός που έχει καλοσύνη στην καρδιά του και θετικά συναισθήματα για τους άλλους. Δεν κοροϊδεύει, δε ζηλεύει και δεν έχει εμπάθεια. Χαίρεται με τη χαρά του άλλου και τρέχει να βοηθήσει ή να συμπαρασταθεί στη λύπη του. Πάντα είναι ευγενικός και ήρεμος. Σέβεται τον άλλον και προσέχει να μην το στεναχωρήσει. Ακόμα κι αν αυτός βρίσκεται σε δύσκολη θέση, πάντα θα σκεφτεί πως θα διευκολύνει τους άλλους… Γι’ αυτό και οι άλλοι τον συμπαθούν ή τον μισούν. Κι ο καλός άνθρωπος απορεί…πώς γίνεται να τον μισούν; πώς γίνεται να τον στεναχωρούν; Αυτός που έχει καλοσύνη στην καρδιά του, πώς γίνεται να αρρωσταίνει;
Ο καλός άνθρωπος ζει με πεποιθήσεις. Έχει μπει βαθιά μέσα του πως για να γίνει αποδεκτός και να πάρει αγάπη, πρέπει να προσφέρει τον εαυτό του άνευ όρων στους άλλους. Ο καλός άνθρωπος είναι ένας καταπιεσμένος άνθρωπος συναισθηματικά που υποβάλλει τον εαυτό του σε ένα σωρό συμβιβασμούς και υποχωρήσεις, που ανέχεται την κακή συμπεριφορά των άλλων και που δε θυμώνει ,όταν τον προσβάλλουν. Κι στη συνέχεια αισθάνεται αδικία που δεν τον σέβονται, που δεν τον αγαπούν ή δεν τον υπολογίζουν. Και στη συνέχεια, έρχονται οι ασθένειες, τα αυτοάνοσα και οι καρδιοπάθειες, γιατί το σώμα αντιδρά, όταν δεν το προστατεύουμε.
Συνεπώς, οι καλοί άνθρωποι είναι καλοί για τους άλλους μόνο, ενώ είναι καταστροφή για μας. Προσέχουμε τον εαυτό μας, βάζουμε όρια στις επιθυμίες των άλλων, είμαστε διαθέσιμοι με όρια και σκεφτόμαστε. Κρίνουμε αν σ’ αυτούς που είμαστε διατεθειμένοι να δώσουμε αξίζει τον κόπο, αλλιώς δεν πρέπει να κοπιάζουμε και είναι απαραίτητο μαθαίνουμε να λέμε όχι. Μαθαίνουμε να αφουγκραζόμαστε τα συναισθήματά μας και να μην προδίδουμε τον εαυτό μας. Εμπιστευόμαστε αυτό που βλέπουν τα μάτια μας και αυτό που μας λέει η καρδιά μας. Δεν προσδοκάμε να μας αγαπήσουν, αν εμείς δεν τους μάθουμε να μας αγαπούν και να μας σέβονται. Γι’ αυτό λοιπόν, αγαπώ και φροντίζω τον εαυτό μου και βάζω όρια στις απαιτήσεις των άλλων.
