article_55_

Η αποδοχή παίζει σημαντικό ρόλο στη ζωή μας. Την έχουμε ανάγκη από τα πρώτα χρόνια της ζωής μας. Κάθε άνθρωπος παίρνει δύναμη, όταν αισθάνεται αποδοχή και πληγώνεται όταν βιώνει το αντίθετο. Βέβαια, το να σε αποδέχονται οι άλλοι έχει πολλές παραμέτρους. Το ζήτημα είναι ότι επιδιώκω την αποδοχή και συμβιβάζομαι ή επιλέγω να αποδεχτώ εγώ τον εαυτό μου και να διατηρήσω την αυτονομία μου, πνευματική και ψυχική;

article_50

Που κρύβεται η ευτυχία; Η ευτυχία μπορεί να κρύβεται σε μια βόλτα στην παραλία, σε ένα παιχνίδι, σε ένα καλομαγειρεμένο φαγητό, σε μια αγκαλιά! Τι περισσότερες φορές όμως η ευτυχία κρύβεται στις σκέψεις μας.

article_43

Αλήθεια, μπορώ να είμαι χαρούμενος στις μέρες που ζούμε; Παντού υπάρχουν προβλήματα κοινωνικά, πολιτικά, οικονομικά αλλά και προσωπικά…ακόμα και πόλεμος μαίνεται δίπλα στην πόρτα μας… Κι εγώ πού είμαι σ’ όλα αυτά;

article_40

Πόσες φορές έχετε αναρωτηθεί, αν ο τρόπος που συμπεριφέρεστε ή αντιδράτε σε μια κατάσταση «είστε εσείς»; Έχετε ποτέ σκεφτεί πόσο η εικόνα που έχετε για τον εαυτό σας, για την εξωτερική εμφάνιση και για το χαρακτήρα σας, επηρεάζεται από το κοινωνικό ή οικογενειακό περιβάλλον; Πόσοι από σας ψάχνουν, έστω και υποσυνείδητα την αποδοχή από τους άλλους; Θεωρώ πως όλοι.

article_23

Η αποδοχή είναι η πιο σημαντική αξία στη ζωή μας! Σκεφτείτε πόσα πράγματα κάνουμε για να δούμε τους άλλους ευχαριστημένους, να μας δεχτούν για φίλους, για σύντροφο, για καλό συγγενή! Σκεφτείτε πόσο προσπαθούμε να αποκτήσουμε την αποδοχή των γονιών μας…

article_16

Σήμερα, πολλοί  τρέχουν καθημερινά πανικόβλητοι. Άλλοι διαμαρτύρονται ότι δεν προλαβαίνουν να ολοκληρώσουν τις δουλειές τους, να ξεκουραστούν, να πάνε μια βόλτα, να δουν τους αγαπημένους τους. Πόσο αλήθεια είναι αυτό; Έχετε αισθανθεί ότι παρόλο που τρέχατε όλη μέρα  «δεν κάνατε τίποτα»; Έχετε νιώσει τη ματαίωση, ότι μετά από μια άκρως κουραστική μέρα δε σας δόθηκε καμία χαρά και απόλαυση; Μήπως  έχετε  χάσει το χρόνο σας;

article_5

Με το πέρασμα του χρόνου, η εικόνα της γυναίκας έχει αλλάξει οριστικά. Η γυναίκα παλαιότερα αντιλαμβανόταν τον εαυτό της λιγότερο δυναμικό κι αυτόνομο, κυρίως γιατί ήταν υποχρεωμένη να παραμένει σπίτι, να ασχολείται με την ανατροφή των παιδιών, τις δουλειές του σπιτιού και να «υπομένει», απαγορεύοντας στον εαυτό της να σκέφτεται τα «θέλω» της, να διεκδικεί τη θέση της στο σπίτι και την προοπτική μιας προσωπικής-επαγγελματικής εξέλιξης.