article_69

Τον τελευταίο καιρό συμβαίνουν πολλά άσχημα συμβάντα στην κοινωνία, όπως οι επιθέσεις πολιτών εναντίων συμπολιτών τους και πολλά άλλα. Είναι καιρός τώρα που ακούγεται η άποψη «ότι δεν υπάρχει σωστό και λάθος». Μια άποψη που έχει εδραιωθεί και έχει γίνει πεποίθηση με αποτέλεσμα να μας έχει οδηγήσει σε οδυνηρές συνέπειες σε προσωπικό αλλά και σε κοινωνικό επίπεδο.

article_43

Αλήθεια, μπορώ να είμαι χαρούμενος στις μέρες που ζούμε; Παντού υπάρχουν προβλήματα κοινωνικά, πολιτικά, οικονομικά αλλά και προσωπικά…ακόμα και πόλεμος μαίνεται δίπλα στην πόρτα μας… Κι εγώ πού είμαι σ’ όλα αυτά;

article_41

Μαμά, Μαμά, που είσαι; Φοβάμαι! Φοβάμαι γιατί νιώθω μόνος μου. Εσύ είσαι απορροφημένη στις σκέψεις σου, στα προβλήματά σου ή… στο κινητό σου! Εγώ είμαι δίπλα σου και δε με βλέπεις… παίζω μόνος μου, βλέπω τηλεόραση μόνος μου, σκέφτομαι μόνος μου…

article_27

Πρέπει να παραδεχτούμε πως επηρεαζόμαστε από τους συγγενείς που κάνουν πράγματα οδυνηρά, εγωιστικά και κάποιες φορές απαράδεκτα. Μπορεί να είναι ο πατέρας μας ή η μητέρα μας που δε σταματούν να μας συμβουλεύουν και να μας επικρίνουν, η πεθερά μας που μπορεί να προσπαθεί να μας δημιουργήσει ενοχές που έχουμε τη δική μας ζωή, ακόμα και το παιδί μας που είναι πολύ απαιτητικό και προσπαθεί να μας κάνει τη ζωή δύσκολη. Μπορεί να είναι η αδερφή ή ο αδερφός που μας απογοητεύουν.

article_11

Έχουν περάσει πάνω από πέντε μήνες που είμαστε κλεισμένοι στο σπίτι μας,πέντε μήνες είναι κλεισμένα και τα παιδιά μας. Αλήθεια,έχουμε σκεφτεί πώς αισθάνονται τα παιδιά όλο αυτό το διάστημα μόνα στο σπίτι,όταν  εμείς οι μαμάδες πάμε για δουλειά ή δουλεύουμε μέσα σ’ αυτό; Το παιδί έχει ξεχάσει πώς είναι να τρέχει,να παίζει με τα’ άλλα παιδιά στο σχολείο, να κάνει τα χόμπυ του και να βλέπει «δια ζώσης» τους φίλους του.. Ο έφηβος έχει αποστασιοποιηθεί από τις δραστηριότητές του και έχει χάσει το «φευγιό» του. «Ξεφεύγει» κάνοντας πλοήγηση στο διαδίκτυο ενώ μέσα του αισθάνεται ότι «βράζει» κι ασφυκτιά!