Αλήθεια, έχουμε σκεφτεί πώς αισθάνονται τα παιδιά που βρίσκονται μόνα τους στο σπίτι, όταν εμείς οι μαμάδες πάμε για δουλειά; Τα παιδιά δεν παίζουν ποτέ ελεύθερα έξω και δεν έχουν ποτέ ελεύθερο χρόνο να ηρεμήσουν, να παίξουν, να ονειρευτούν.
Πόσοι από μας ξέρουμε να λέμε όχι σε όσα δε θέλουμε να κάνουμε ή να είμαστε; Γνωρίζουμε πόσο ευεργετικό για τον εαυτό μας και τη ζωή μας να γνωρίζουμε πώς να προστατευόμαστε; Οι άνθρωποι όταν λένε «όχι» σημαίνει ότι βάζουν όρια. Τα όρια που θα τους διασφαλίσει την ηρεμία και την ψυχική υγεία τους.
Σήμερα, πολλοί τρέχουν καθημερινά πανικόβλητοι. Άλλοι διαμαρτύρονται ότι δεν προλαβαίνουν να ολοκληρώσουν τις δουλειές τους, να ξεκουραστούν, να πάνε μια βόλτα, να δουν τους αγαπημένους τους. Πόσο αλήθεια είναι αυτό; Έχετε αισθανθεί ότι παρόλο που τρέχατε όλη μέρα «δεν κάνατε τίποτα»; Έχετε νιώσει τη ματαίωση, ότι μετά από μια άκρως κουραστική μέρα δε σας δόθηκε καμία χαρά και απόλαυση; Μήπως έχετε χάσει το χρόνο σας;
