Ξέρεις γιατί είσαι μόνος; Γιατί αισθάνεσαι μόνος; Γιατί τίποτα δε σε ευχαριστεί και νομίζεις ότι δεν έχεις τίποτα να μοιραστείς με τους άλλους;
Ένας χρόνος ακόμα φεύγει κι ένας χρόνος είναι έτοιμος να έρθει… Όλα τρέχουν γρήγορα, αλλά εμείς; Πόσο τρέχουμε και πόσο είμαστε «εδώ»; Αν κάνουμε έναν απολογισμό, τί μπορούμε να θυμηθούμε; Ποια συναισθήματα έχουμε βιώσει αυτήν τη χρονιά που πέρασε και ποιες είναι οι αναμνήσεις μας; Τι σκέψεις κάναμε και τι πετύχαμε για μας και για τους αγαπημένους μας; Ή μήπως τελικά ζήσαμε μια χρονιά «στον αυτόματο», χωρίς να θυμόμαστε πολλά και να έχουμε σκεφτεί τίποτα;
Η επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων παραμένει ακόμα αγαθό και στις μέρες μας Το τελευταίο διάστημα πολλοί άνθρωποι μού εκφράζουν τον προβληματισμό τους σχετικά με τη δυνατότητα να εκφραστούν ή με τον τρόπο με τον οποίο εκφράζονται. Ο άνθρωπος είναι κοινωνικό ον και μπορεί να υπάρξει και να αισθανθεί καλά σε ένα σύνολο ανθρώπων. Αυτό το σύνολο μπορεί να είναι ο σύντροφος, η οικογένεια, οι συγγενείς οι φίλοι…
Όλοι έχουμε αναρωτηθεί σε διάφορες περιόδους της ζωής μας πόσο υποστηρίζουμε και πιστεύουμε στον εαυτό μας. Ένας καλό οδηγός είναι η συμπεριφορά, τόσο η δική μας όσο και η συμπεριφορά των άλλων. Έχουμε παρατηρήσει πώς συμπεριφερόμαστε στον εαυτό μας; Πώς τον προστατεύουμε ή πόσο του επιτρέπουμε να ονειρευτεί, να χαρεί, να δημιουργήσει;
