Στη ζωή υπάρχουν εμείς και οι άλλοι. Ας αρχίσουμε από το εγώ, να περάσουμε στους άλλους για να γίνουμε εμείς. Αλήθεια, έχετε αναρωτηθεί ποιους ανθρώπους χρειαζόμαστε δίπλα μας; Πώς μπορούμε να επιλέξουμε τους ανθρώπους με τους οποίους θα συσχετιστούμε; Πώς μπορούμε να «αντέξουμε» τους ανθρώπους που «επιβάλλεται» να συναναστραφούμε;
Τον τελευταίο καιρό, στην μετά covid εποχή τα παιδιά δείχνουν όλο και πιο ανήσυχα, πιο προβληματισμένα… τι είναι αυτό που τους συμβαίνει;
Σε πολλές συνεδρίες παραπονιούνται ότι οι άλλοι δεν τους καταλαβαίνουν, δεν αισθάνονται τις ανάγκες τους, με αποτέλεσμα αυτοί θυμώνουν, να στεναχωριούνται και άλλοτε να απελπίζονται. Το παράπονο τους αυτό από που πηγάζει; Γιατί οι άνθρωποι στις μέρες μας αισθάνονται ένα μόνιμο παράπονο; Γιατί βρίσκονται σε μια ρουτίνα που τους στεναχωρεί και τους καθηλώνει;
Η μετά covid εποχή έφερε στο προσκήνιο πολλά από τα θέματα που αφορούν τις διαπροσωπικές σχέσεις. Ένα τεράστιο πρόβλημα που αναδύθηκε ήταν αυτό της φιλίας.Το συναίσθημα που πλανάται αυτόν τον καιρό είναι η μοναξιά. Άνθρωποι μόνοι, μικροί και μεγάλοι, αγόρια και κορίτσια, άνδρες και γυναίκες κάθε ηλικίας. Πολλοί παραπονιούνται για το πόσο άλλαξε ο κόσμος και πολλοί σιωπηλά υποφέρουν.
Η νέα σεζόν ξεκίνησε και όλοι καλούμαστε να ξαναμπούμε στο ρυθμό της καθημερινότητας. Όλα φαίνονται ασταθή, με την προοπτική ενός νέου εγκλεισμού να αιωρείται… Εμείς όμως καλούμαστε να προσαρμοστούμε για άλλη μια φορά με τις παρούσες συνθήκες αλλά και να διαμορφώσουμε το δικό μας πλάνο με τους προσωπικούς μας στόχους!
Πώς είναι δυνατόν στο χάος και στην ανασφάλεια που συμβαίνει γύρω μας να βρίσκεται κάποιος που έχει καλή διάθεση και χαμογελά; Πώς είναι δυνατόν να γνωρίζεις ότι αυτός ο άνθρωπος έχει μεγάλες δυσκολίες και παρόλα αυτά δε σταματά να βοηθά, να εξελίσσεται και να προοδεύει; Γίνεται! Η αισιοδοξία είναι η απάντηση.
Βρισκόμαστε στα μέσα του καλοκαιριού. Οι δραστηριότητες λιγοστεύουν, και όσο πλησιάζουν οι καλοκαιρινές διακοπές ο ελεύθερος χρόνος αυξάνεται.
Ακούμε καθημερινά τα ποσοστά των κρουσμάτων covid στους εφήβους να έχουν εκτοξευτεί. Οι έφηβοι έχουν βγει από μια δύσκολη περίοδο εγκλεισμού που έχει αφήσει τα σημάδια της όχι μόνο στα παιδιά αλλά και στους ενήλικες. Έχουν βιώσει το άγχος, τη μοναξιά από τους φίλους τους αλλά και σε πολλές περιπτώσεις και από την ίδια τους την οικογένεια. Η τηλεκπαίδευση δημιούργησε πολλά αδιέξοδα και πολλά κενά στην ύλη του έτους του σχολείου.
Στην Ελλάδα λόγω του COVID-19 βιώνουμε εδώ και πολλούς μήνες τις δυσκολίες και τις επιπτώσεις της υποχρεωτικής καραντίνας, μένοντας σπίτι. Καλούμαστε λοιπόν, να διατηρήσουμε την ψυχική μας ισορροπία για να αντιμετωπίσουμε τον «αόρατο εχθρό». Παρόλα αυτά βιώνουμε το φόβο, τη θλίψη και σοβαρό άγχος για την επόμενη μέρα. Έχουμε συνειδητοποιήσει πως η ζωή μας χάσει τη σταθερότητα της καθημερινότητας και αισθανόμαστε κάποιες φορές μετέωροι…
