Ξέρεις γιατί είσαι μόνος; Γιατί αισθάνεσαι μόνος; Γιατί τίποτα δε σε ευχαριστεί και νομίζεις ότι δεν έχεις τίποτα να μοιραστείς με τους άλλους;
Όλα έχουν μια εξήγηση…
Οι άνθρωποι σήμερα σκέφτονται μόνο πως δε θα κουραστούν και τι να μην κάνουν… Ναι, να μην κουραστούν για τον εαυτό τους και για τους άλλους και να μην κάνουν τίποτα, γιατί έχουν την ψευδαίσθηση ότι έτσι υπερέχουν και δεν «πέφτουν» στην υπηρεσία των άλλων.
Αυτό είναι μια λανθασμένη αντίληψη , την εποχή που όλα στρέφονται μόνο γύρω από τον εαυτό μας.
Οι άνθρωποι είναι από τη φύση τους δοτικά όντα. Αν αποφεύγουν συνειδητά να προσφέρουν το χαμόγελό τους στους φίλους, τη φροντίδα στα παιδιά ή στο σύντροφο, την κατανόηση στους συνεργάτες, το μόνο που καταφέρνουν είναι να εγκλωβίζονται σε έναν εγωισμό που μακροπρόθεσμα μπορεί να τους δημιουργήσει ψυχικά άλλα και σωματικά προβλήματα.
Είναι γνωστό πως όταν λείπει από τη ζωή του ανθρώπου η προσφορά, αλλοιώνεται ο εξωτερικός φλοιός του εγκεφάλου κι όχι μόνο…
Κι οι άνθρωποι αναρωτιούνται συχνά ποιος φταίει για τη μοναξιά τους ή κατηγορούν τους άλλους για την αδιαφορία τους και την απονιά τους.
Είναι όμως έτσι;
Όχι βέβαια! Ο κόσμος μας αλλάζει μόνο αν αλλάζουμε εμείς!
Έχετε σκεφτεί γιατί ακούμε καθημερινά περιστατικά βίας στους εφήβους, στα ζευγάρια και στην κοινωνία;
Οι άνθρωποι οποιασδήποτε ηλικίας εκφράζουν το θυμό τους που δεν μπορούν να ανήκουν σε ένα σύνολο, όπως αυτό της οικογένειας, με απρόβλεπτες πράξεις που είναι καταστροφικές για όλους.
Τι μπορούμε λοιπόν να κάνουμε για να μην αισθανόμαστε μόνοι εμείς αλλά και οι δικοί μας άνθρωποι;
Μπορούμε να αφήσουμε τον εγωισμό μας στην άκρη και να σκεφτούμε πώς θα μπορέσουμε να δημιουργήσουμε μια καθημερινότητα που θα χαρακτηρίζεται για το «μαζί», είτε αυτό αφορά τους συντρόφους είτε γονείς και παιδιά είτε φίλους.
Αρχικά το «μαζί» το μαθαίνουμε από το σπίτι. Η φροντίδα και η αφοσίωση της μητέρας για την ανατροφή και τη διαπαιδαγώγηση του παιδιού, δημιουργεί την αίσθηση της συμπόρευσης. Όλοι στην οικογένεια οφείλουν να είναι συγκοινωνούντα δοχεία. Να μοιράζονται στιγμές, σκέψεις αλλά και συναισθήματα. Η επικοινωνία αυτή θα δημιουργήσει δεσμούς και το αίσθημα της αγάπης, πράγμα που λειτουργεί ως την ασφαλιστική δικλείδα για όλους. Όποιος αισθάνεται ότι έχει αγάπη στη ζωή του, νιώθει πλήρης και ασφαλής. Δε χρειάζεται να παραπονιέται και να «μιζεριάζει», ακόμα και αν το χρήματα δε του φτάνουν ή έχει δυσκολίες στην εργασία του. Αισθάνεται ότι δεν είναι μόνος και παλεύει για το καλύτερο.
Έτσι λοιπόν αν θέλετε να μη νιώθετε μόνοι, ξοδευτείτε! Ξοδέψτε το χρόνο σας στους άλλους, τη βοήθειά σας σ’ αυτούς που την έχουν ανάγκη, την αγκαλιά σας στα παιδιά σας και στο σύντροφό σας, τον καλό λόγο στους γονείς σας!
Μη σκέφτεστε μόνο τι χάνετε, αν αφιερώσετε χρόνο στους άλλους, αλλά να σκέφτεστε τι κερδίζετε!
Κερδίζετε συντροφικότητα, αγάπη και αλληλοβοήθεια. Γιατί ο άνθρωπος που θεωρεί πως μπορεί να τα κάνει όλα μόνος του, το σίγουρο είναι ότι στο μέλλον θα αρρωστήσει!
Αποφασίστε λοιπόν να βγείτε από το καβούκι του ατομικισμού και ανοιχτείτε στους ανθρώπους που έχετε γύρω σας, χωρίς να φοβάστε ότι θα πληγωθείτε!
Αν τολμήσετε να συμπορευτείτε με τους άλλους, θα αποκτήσετε την πολύτιμη εμπειρία της ανάμνησης. Θα θυμάστε τις στιγμές που περάσατε μαζί και θα αισθάνεστε, ακόμα κι αν είστε μόνοι σας γεμάτοι από ζωή.
Γιατί το μόνο σίγουρο είναι ότι ζωή είναι η άνθρωποι κι όχι η εργασία και τα υλικά αγαθά.
Σκεφτείτε το!
